ทำความรู้จักพรรครวมไทยสร้างชาติก่อนการเลือกตั้งปี 2566 ที่นำทัพโดย พลเอก ประยุทธ์ จันทร์โอชา

พรรครวมไทยสร้างชาติ

Candidate นายกคนสำคัญ: พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา

ที่มา

พรรครวมไทยสร้างชาติเกิดจากการค่อย ๆ ถอยห่างของพลเอกประยุทธ์ จันทร์โอชา ออกมาจากพรรคพลังประชารัฐ (โดยที่พลเอกประยุทธ์ ไม่เคยเป็นสมาชิกพรรคพลังประชารัฐอยู่แต่เดิมแล้ว) และเข้าสมัครเป็นสมาชิกอย่างเป็นทางการของพรรครวมไทยสร้างชาติ ทำให้เห็นว่าการทำงานทางการเมืองของประยุทธ์และประวิตรนั้นแยกออกจากกันอย่างชัดเจน

รวมไทยสร้างชาติเป็นพรรคที่ถูกจัดตั้งโดยนายเสกสกล อัตถาวงศ์ หรือที่รู้จักกันในชื่อ แรมโบ้อีสาน อดีต ส.ส. สังกัดไทยรักไทย และแกนนำ นปช. ในปี พ.ศ.2564 โดยชื่อพรรคมาจากคำขวัญของพลเอกประยุทธ์ จันทร์โอชา จากนั้น ช่วงเดือนสิงหาคม พ.ศ.2565 นายพีรพันธ์ สาลีรัฐวิภาค อดีต ส.ส. พรรคประชาธิปัตย์ ขึ้นดำรงตำแหน่งหัวหน้าพรรค พร้อมนายเอกนัฏ พร้อมพันธุ์ อดีต ส.ส. พรรคประชาธิปัตย์ ขึ้นเป็นเลขาธิการพรรค 

นับตั้งแต่ที่พลเอก ประยุทธ์ จันทร์โอชา ได้เข้ามามีบทบาทในพรรคอย่างจริงจังนั้น ทีมงานคนสนิทของพลเอก ประยุทธ์ จันทร์โอชา ก็เริ่มเข้ามามีบทบาทในพรรค พร้อมกับนักการเมืองคนอื่น ๆ ที่ย้ายมาเข้าร่วมกับรวมไทยสร้างชาติ อาทิ นายสุชาติ ชมกลิ่น, นายธนกร วังบุญคงชนะ, นายอนุชา บูรพชัยศรี และนายเสกสกล อัตถาวงศ์

จุดยืน

ความที่พรรครวมไทยสร้างชาตินั้นเป็นการรวมตัวกันของนักการเมืองที่ใกล้ชิดและนิยมในการทำงานและในตัวตนของพลเอกประยุทธ์ จันทร์โอชา จึงอาจจะกล่าวได้ว่ามีจุดยืนที่ชัดเจนในการชูตัวพลเอกประยุทธ์ จันทร์โอชา เพื่อขับเคลื่อนทางการเมือง

โดยในส่วนของแนวคิดและจุดยืนทางการเมืองนั้น อาจกล่าวได้ว่ามีความคล้ายคลึงกับพรรคพลังประชารัฐ ซึ่งเป็นพรรคเดิมของนักการเมืองหลายคนในพรรครวมไทยสร้างชาติ แต่ฐานเสียงและแนวความคิดที่สะท้อนออกมาจากพรรคนั้น มีความเป็น “ขวา” หรือ “อนุรักษนิยม” เป็นหลัก นั่นคือต้องการพัฒนาประเทศโดยรักษาโครงสร้างสังคมและสถาบันหลักของชาติเอาไว้

เช่นเดียวกับพรรคพลังประชารัฐ พรรครวมไทยสร้างชาติก็มีการรวมตัวของนักการเมืองหลายกลุ่มเช่นกัน ดังนั้นอาจกล่าวได้ว่าตำแหน่งทางการเมืองของพรรคนั้นเป็นฝ่าย “กลาง-ขวา” (center-right) ที่ค่อนไปทางขวามากกว่าพรรคพลังประชารัฐเล็กน้อย

นโยบาย

นโยบายของพรรคที่นำเสนอ เน้นหนักไปที่โครงการสำคัญของรัฐบาลพลเอก ประยุทธ์ ที่ทำแล้วได้ผล คนในสังคมให้การยอมรับ หรือเห็นว่าคนน่าจะสนใจ ไม่ว่าจะเป็นโครงการบัตรสวัสดิการ, คนละครึ่ง, ระบบแพทย์ 24 ชั่วโมง, ทุนเรียนวิชาชีพ ฯลฯ อีกทั้งยังมีการปรับแนวทางการหาเสียงให้เข้ากับพื้นที่ โดยยกชูผลงานรัฐบาลที่มีในพื้นที่นั้น เพื่อการหาเสียงอีกด้วย

บทส่งท้าย

สำหรับนโยบายปรับปรุงแผนที่นั้น ความจริงแล้วเป็นนโยบายที่น่าสนใจมาก เพราะปัญหาแผนที่ทับซ้อนกันนั้น เป็นปัญหาเรื้อรังของประเทศมาตั้งแต่ปี 30 และไม่เคยมีรัฐบาลไหนจริงจังกับปัญหานี้มากก่อน แต่จะเกิดประโยชน์ต่อประเทศและประชาชนอย่างมาก จากการปลดล็อกที่ราชพัสดุและที่ดินสาธารณะที่เปล่าประโยชน์ เพื่อการพัฒนาด้านเศรษฐกิจและสังคม แต่เพราะเป็นเรื่องที่ซับซ้อนจนยากแก่การสื่อสารทำความเข้าใจ นโยบายนี้จึงไม่มีความโดดเด่นเท่าที่ควร