“ไม่เคยมีธรรมเนียมว่าผู้แทนปวงชนจะต้อง ร้องเพลงสรรเสริญพระบารมีในรัฐพิธี เปิดสมัยประชุมสภามาก่อน ทั้งยังเป็นเรื่องที่ไม่ควรทำ เพราะเป็นการ “ประจบเจ้า” ออกหน้าออกตาจนเกินงาม ไม่มีความสง่าสม กับความเป็นผู้ได้รับมอบอำนาจอธิปไตย ฝ่ายนิติบัญญัติที่ประชาชนเลือกมา” – พริษฐ์ ชิวารักษ์ หรือ เพนกวิน นักเคลื่อนไหวทางการเมือง เฟสบุ๊ค, 3 ก.ค. 66

สืบเนื่องจากพระราชพิธีเปิดสมัยประชุมสภา เมื่อวานนี้ (3 ก.ค. 66) นายพริษฐ์ ชิวารักษ์ หรือ เพนกวิน นักเคลื่อนไหวทางการเมือง ได้ออกมาวิจารณ์ถึงความเหมาะสมของการบรรเลงเพลงสรรเสริญพระบารมีในพระราชพิธี อีกทั้งยังมีการเปรียบเทียบกับธรรมเนียมปฏิบัติของรัฐสภาอังกฤษ โดยโพสต์ว่า

ว่าด้วยรัฐพิธีเปิดประชุมรัฐสภา

ไม่เคยมีธรรมเนียมว่าผู้แทนปวงชนจะต้องร้องเพลงสรรเสริญพระบารมีในรัฐพิธีเปิดสมัยประชุมสภามาก่อน ทั้งยังเป็นเรื่องที่ไม่ควรทำ เพราะเป็นการ “ประจบเจ้า” ออกหน้าออกตาจนเกินงาม ไม่มีความสง่าสมกับความเป็นผู้ได้รับมอบอำนาจอธิปไตยฝ่ายนิติบัญญัติที่ประชาชนเลือกมา 

ในธรรมเนียมฝั่งอังกฤษซึ่งมีพิธีเสด็จ ฯ เปิดรัฐสภามาจนเป็นแบบฉบับของระบบรัฐสภานั้น เขาจะมีธรรมเนียมเล็ก ๆ คือพิธีเปิดสภานั้นให้กระทำในห้องประชุมสภาขุนนาง (คล้าย ๆ ส.ว.) เพราะถือว่าห้องประชุมสภาสามัญชน (คล้าย ๆ ส.ส.) เป็นพื้นที่หวงห้ามเฉพาะสำหรับคนที่ได้รับการเลือกตั้งมา และเคยมีครั้งหนึ่งที่กษัตริย์อังกฤษ (พระเจ้าชาร์ลที่ 1) บุกเข้ามาในห้องประชุมสภาสามัญชนเพื่อจะจับกุมตัวแกนนำสมาชิกสภาที่ไม่เห็นด้วยกับนโยบายของพระองค์ จนถือเป็นการละเมิดอำนาจของสภาและเป็นชนวนให้เกิดสงครามกลางเมืองเลยทีเดียว เขาเลยถือเป็นเคล็ดว่าห้ามกษัตริย์เข้าสภาสามัญชน เพราะเดี๋ยวจะมีการใช้พระราชอำนาจละเมิดสภาสามัญชนและจะเกิดสงครามกลางเมืองขึ้นอีก

จากเหตุการณ์เดียวกันนี้ ยังก่อให้เกิดธรรมเนียมรัฐสภาอีกประการหนึ่ง นั่นคือว่าเมื่อกษัตริย์เสด็จมาถึงห้องประชุมสภาขุนนางซึ่งจะใช้ประกอบพิธีเปิดรัฐสภาแล้ว ก็จะมีการส่งผู้แทนพระองค์ถือคทาดำ (Black Rod) ไปเรียกบรรดา ส.ส. ที่รวมตัวอยู่ที่ห้องประชุมสภาสามัญชนมาร่วมพิธี เมื่อผู้แทนพระองค์เดินไปถึงหน้าห้องประชุมสภาสามัญชนแล้ว บรรดา ส.ส. จะ “ปิดประตูใส่หน้า” ผู้แทนพระองค์ที่ว่าดังเปรี้ยงพอเป็นพิธี เพราะในคราวที่พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 1 บุกสภานั้น บรรดา ส.ส. ก็พร้อมใจกันพยายามดันประตูปิดไม่ให้กษัตริย์เข้ามา ธรรมเนียมปิดประตูนี้เป็นเคล็ดว่าผู้แทนประชาชนสามารถ “ดื้อ” กับพระราชอำนาจของกษัตริย์ได้

ประเทศที่มีประชาธิปไตยเจริญรุ่งเรืองมั่นคงมายาวนานจะมีธรรมเนียมประชาธิปไตยไว้เป็นสัญลักษณ์แสดงแนวคิดทางการเมืองและประชาธิปไตย ส่วนประเทศที่มีประชาธิปไตยแบบไทย ๆ นั้น ก็จะมีสภาพดังที่เพิ่งปรากฏมา