ท่านชายวัชเรศร วิวัชรวงศ์ กล่าวบรรยายในหัวข้อ “การจัดการและพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ยุคดิจิทัล” ให้นักศึกษาปริญญาเอก ม.แม่โจ้ เมื่อวันที่ 12 พ.ค. 2567
ท่านอ้น – ท่านชายวัชเรศร วิวัชรวงศ์ พระราชโอรสในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมหาวชิราลงกรณ บรรยายพิเศษในหัวข้อ “การจัดการและพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ยุคดิจิทัล” ให้นักศึกษาปริญญาเอก หลักสูตรปรัชญาดุษฎีบัณฑิตสาขาวิชาการจัดการและพัฒนาทรัพยากร มหาวิทยาลัย แม่โจ้ ที่ หอประชุมกองทัพเรือ วันที่ 12 พ.ค. 2567
ท่านชายวัชเรศรกล่าวว่า การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์คือความเป็นผู้นำในยุคดิจิทัล ยุคสมัยใหม่ ซึ่งทุกอย่างมีความรวดเร็ว มีความต้องการในการถ่ายทอดความรู้ หรือข้อมูลได้อย่างรวดเร็ว แต่ข้อมูลนั้นจะดีหรือไม่ ถูกต้องหรือไม่ เป็นอีกเรื่องหนึ่ง
“แต่สิ่งที่สำคัญในยุคดิจิทัล ไม่ใช่เรื่องความเร็วอย่างเดียว ไม่ใช่ความถูกต้องอย่างเดียว ไม่ใช่ความแน่ชัดอย่างเดียว แต่อย่าลืมว่าเราคือมนุษย์ เราอยู่ข้างหน้าคอมพิวเตอร์ อยู่ข้างหน้าโทรศัพท์ เราต้องการข้อมูล แต่อย่าลืมว่า อีกฝ่ายหนึ่ง หรืออีกด้านหนึ่งของจอ ก็ยังมีมนุษย์อยู่อีกคน อย่าลืมว่าเราจับมือกับเขาได้ เรามองหน้าเขาได้ เราเดินไปคุยกับเขาได้” ท่านชายวัชเรศรกล่าว
ท่านชายวัชเรศรยกตัวอย่างช่วงวิกฤติโควิด 19 โดยกล่าวว่าก่อนโควิด การไปว่าความในนิวยอร์กจะต้องเดินทางไปที่ศาล ทำให้มีโอกาสพบปะพูดคุยกับเพื่อนร่วมวิชาชีพ แต่ในช่วงโควิด ถึงจะว่าความผ่าน Zoom ได้ ซึ่งถึงแม้ว่าจะทำงานได้เหมือนกัน ใช้วลาน้อยลง สะดวกสบายมากขึ้น แต่ความสัมพันธ์กับเพื่อนมนุษย์กลับหายไป
“เวลาอยู่ด้วยกันคือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ คือสิ่งสำคัญ เราได้แลกเปลี่ยนความรู้ ได้สัมผัสกับเพื่อนมนุษย์ ทำความรู้จัก มันไม่ใช่การเสียเวลาเลย มันเป็นสิ่งที่ดีและสำคัญ ยุคดิจิทัลจะทำให้เราทำงานได้เร็วขึ้น แต่นี่คือสิ่งสำคัญที่เราลืมไม่ได้” ท่านชายวัชเรศรกล่าว
ท่านชายวัชเรศรกล่าวการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ และความเป็นผู้นำมีหลายกรณีที่ควรนำมาคิด ได้แก่การสื่อสาร ต้องมีความชัดเจน ความนอบน้อม ความให้เกียรติผู้ใหญ่ต้องมี แต่การเกรงว่าจะทำให้นายระคายเคือง ก็ไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้องตลอดเวลา และเราอาจจะคิดไปเอง บางครั้งการพูดความจริง นอกจากจะไม่ได้ทำให้เจ้านายเคืองอย่างที่คิดแล้ว ยังอาจจะได้รับรางวัลจากการพูดความจริงอีกด้วย
สำหรับการคุยงานกับลูกน้อง เราต้องรู้ความต้องการของเขา และต้องรู้ว่าคำสั่งของเรานั้นถูกต้องสำหรับงานนี้หรือไม่ เราต้องคำนึงถึงภาระและประสบการณ์ของลูกน้องด้วย ไม่ควรจะเอาแต่เร่งงานจนลืมไปเขาเองก็เป็นมนุษย์ เราต้องนึกด้วยว่าการใช้คนมากเกินไป จะทำให้เขาเหนื่อยล้าหรือไม่ อย่านึกเอาเองว่าเขาจะรู้ทุกอย่าง ที่สำคัญคือ ต้องคำนึงถึงความรู้สึกของลูกน้องด้วย เพราะเขาจะจำติดตัวเขาต่อไป
ยกเลิกระเบียบทรงผมนักเรียน เว็บไซต์ราชกิจจานุเบกษา เผยแพร่ประกาศใหม่
เลื่อน ศาลรธน. มีมติเอกฉันท์! รับคำร้องตีความ พ.ร.ก.เลื่อนบังคับใช้ กม.อุ้มหาย
